14 Aralık 2011 Çarşamba

Hep "O" Raya Girmek...

"O"nun yanlışı , doğuştan yanlış yola girmesiyle başladı. Ah keşke bebekliğini bir görebilseydi. Görebilseydi ki anlasaydı yüzü ne kadar da doğru bir yaşamı hak ediyordu ama keşke kader yüze göre yazılsaydı.

Çocukluğunda büyümüştü ama çocuk kalmaya o kadar hevesliydi ki kimse onun büyüdüğünü anlayamadı. Çocukların gözyaşlarında ki o masumiyet onda yoktu. O ağlarken biliyordu çocukken , çocuklar ağlarsa istedikleri olur. İstedikleri olmadı , bedeni büyüdü ama hep büyük bir parçası çocuk kaldı.

Genç sıfatını hakettiğinde köşeye çekilip insanları izleyen bir insandan ötesine varamadı. Güzeldi yine de velakin ne zaman sorsan birini ya da fotoğrafını göstersen "Abi bu adam tam olarak şöyle..." diye her şeyi ortaya koyardı. Hep konuşurdu gençken ama hiç bir zaman hiç bir sözü kendinin değildi. İnanmazdı kendine hatta öz benliğinin birisi tarafından dinlenmesine değdiğine.

Büyümesi hiç bitmedi. Her geçen zaman zarfında insanları daha iyi tanıdı , cümleleri büyüdü ama kendisinin değeri kendisine göre hep aynı kaldı. Bundan ki bu tanımı herkes tarafından başka çocuk bir defa haricinde kendi duyguları için konuşamadı , kendi duyguları için karşısındakini tanıyamadı.

Hep sessiz kalmanın rayında gitti. Ne zaman ki önüne cesaret ve suskunluğun yol ayrımı geldi , "O" raylara emretti suskunluk benim yolum diye. Susarak çok şey başlattı ve hatta susarak bir dünya yarattı. Dünya büyüdü , "O" yarattığı dünyanın içinde büyüdü ama gerçekler hep canını yaktı. Susarak büyüttüklerini bugüne kadar hiç konuşarak bitiremedi.

Geçenlerde bir bankta rastgeldim , elinde sigarası bakıyordu insanlara.Sanki bugün onları ilk defa görmüşçesine. Sordum sustuğun için pişman mısın ? Ama bu sefer kendi cümlelerinle cevap ver diye. Cevabı şu oldu : "Sustukça acı çekiyor olabilirim ama konuşursam her şey biter. Sustuğun şey susmana değdiği müddetçe katlanmakta sorun yok."

Yanından ayrılırken "Mazoşist herif , ulan iki dakkada normal ol be" diyerek içimden saydırırken , bir gün yine biri hakkında bi'şey sorarız umuduyla kalbini kırmadan "kardeşim görüşürüz." dedim. Şimdiyse işimin düşmesini bekliyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder